Soğuk merhabalar, nice fırtınaların kopacağı haberin verir, değil mi?
Böyle soğuklarla büyüdük işte seninle.Kirpiklerimizin selamlaşmasıyla anardım seni bir vakit, gözlerimizin kucaklaşmasıyla, katılaşmış yüreğimin çırpınışlarıyla anardım. İçinde sen olan Hayaller yaşardı çocukluğum…
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Mesela çantanda evimin anahtarı, banyomda diş fırçan, bornozumun yanında saç havlun olmasını düşlerdim. Şimdi haftanın 3 günü jilet kesiği soğuklar yaşıyoruz ikimizde. Yetmiyor; geceleri göz kapaklarıma yerleşiyor gülüşlerin. Uyku saati kaçıyor ve seni yaşattığım efkâr masama geçip başlıyorum yazmaya. Saatin bir önemi yok. Anılarımızı yaşatan fotoğraflara bakarken, gözlerimden bir şeyler düşüyor ve seni yaşattığım her harf birbirine giriyor. Kafamı anlıkta olsa dağıtabilmek adına, sosyal medya hesaplarıma göz atıyorum. Çoğu insanın mutluluğunu, fotoğraf karelerine taşıdığını görüyorum. Sonra bir gencin sevgilisine kavuşma anını yaşatan videoyu izliyorum. Kül tabağımı çekiyorum önüme…
Farkettim de; içimde doğduğun günden bu yana çok fazla sigara içiyorum. Ellerimde sigaranın bıraktığı “is” kokusunu yaşarken, sol elimin parmaklarında oluşan sarartıları görüyorum. Ardından sağ elime bakıyorum, o da seni yazarken mürekkebe bulanmış. İki elim ne kadar da birbirinden bağımsız öyle değil mi? Tıpkı b/iz/im gibi…
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Bazı hayatlar dile getirilmezmiş. Dile getireyim derken dil Dönmez lâl olurmuş. Konuşamazmış insan mesela, anlatamazmış içindekileri. Ama karşı taraf anlarmış yine de; göz bebeklerinin büyüdüğünü, içinin titrediğini… Ama görmezden gelirmiş. O vakit iki tarafta kazanmadan kaybedermiş, bunu seninle öğrendim.
Son gelişlerimde yüzüme bakmadığını farkediyorum. Mühim değil ama, sırtını dönmene anlam veremedim. İnsanları sırtından vurmayı sevmem ben. O yüzden bana yüzünü dön, gözlerime bak ve kalbimiz çarpışsın seninle. Sonra seni yaşattığım şiirler dökülsün dilimden. Kimsesizliğe yazılan şiirler değil ki onlar, sahibini arasın be kadın! Sahibi sensin; sevgimin de, öfkemin de, şiirlerimin de…
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Hadi bak gözlerime…
Ölüme fısıldar gibi fısıldayacağım şiirlerimi
Sana söz; geride bırakacağım tüm geleceğimi…
Emre Tamirciler
emretamirciler@dskultursanat.net
