Etiket: Rasim Özdenören

7 Güzel Adam’ın son temsilcisi hayatını kaybetti! Peki Rasim Özdenören kimdir?

Sağlık sorunları nedeni bir süredir hastanede tedavi gören 7 Güzel Adam”ın son temsilcisi Rasim Özdenören hayatını kaybetti. Özdenören, Türk edebiyatına damga vuran Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Nuri Pakdil, Mehmet Akif İnan, Alaeddin Özdenören ve Ali Kutlay’dan oluşan ‘7 güzel adam’ arasında yer alıyordu.




Edebiyat ve fikir dünyasının sevilen isimlerinden olan Rasim Özdenören‘in vefatı ile ilgili binlerce paylaşım yapıldı. Bu paylaşımlar arasında sevilen isimlerin mesajlarıda yer alıyor. işte o paylaşımları sizler için derledik.

 

Yazar ve oyuncu Bahadır Yenişehirlioğlu, ””Biliyor musun, korkaklıkta bulaşıcıdır, yiğitlik de. Allah’tan başkasına kulluk edeni Allah her şeye kul eder. Ben, asıl kendi hatalarından kaçan, kendi hatalarını görmezlikten gelen tavırdan korkarım.” Yeri dolmayacak bir düşünür Rasim Özdenören seni asla unutmayacağız. Yedi Güzel Adam’ın son yolcusuna rahmet olsun. Çok değerli yazar ve güzel insan Rasim Özdenören’in ahiret yurdundaki yeri gül bahçesi olsun. Ailesine ve dostlarına sabırlar diliyorum”

 

Yazar Said Ercan, ”Bir nesile Gül gibi insan yetiştirmeyi öğreten, 7 Güzel Adam’ın son temsilcisi ve Türk edebiyatının usta yazarlarından Rasim Özdenören (82) can emanetini teslim etti. Mekanı cennet olsun. Yeri dolmayacak yıldızlarımızı bir bir kaybediyoruz. Kitaplarını fikirlerini yaşatacağız.”

 

Sanatçı Umut Mürare, ”Gül yetiştiren adam, güzel insan Rasim Özdenören ağabey Hakk’a yürüdü. Cenab-ı Allah mekanını cennet, makamını âli eylesin.”

 

Senarist ve yapımcı Mehmet Bozdağ, ”İnna lillahi ve inna ileyhi raciun Türk edebiyatının usta kalemlerinden Rasim Özdenören’e Allah’tan rahmet, ailesine ve tüm sevenlerine sabır-ı cemil ve başsağlığı diliyorum. Mekanı cennet olsun.”

 

Şair ve sanatçı Dursun Ali Erzincanlı, ”Doğarken o da ağlamış ama Gül’e doğmuş, gül yetiştirmiş ve şimdi de Gül’e gitmiş. Gül’e Gül’e.. Rasim Özdenören Mekanın gül cenneti olsun.”

 

Gazeteci ve Yazar Abdurrahman Uzun, ”Gül yetiştiren Adam Rasim Özdenören ağabey emaneti sahibine teslim etti. Rabbim menzilini açık makamını cennet eylesin. Güzel adamlar güzel atlara binip gidiyor.”

 

Peki Rasim Özdenören kimdir?

20 Mayıs 1940’ta Kahramanmaraş’ta dünyaya geldi. Şair Alaaddin Özdenören ile ikiz kardeştir. Küçük yaşlardan itibaren okumaya ve yazmaya çok meraklıydı. Çocukluk döneminde farkı şehirlerde ikamet etti. Rasim Özdenören, ilk ve orta öğrenime bir dönem Kahramanmaraş’ta, bir dönem Malatya’da, bir dönem ise Tunceli’de devam etti. >>Devamını okumak için tıkla!

Rasim Özdenören kimdir?

20 Mayıs 1940’ta Kahramanmaraş’ta dünyaya geldi. Şair Alaaddin Özdenören ile ikiz kardeştir. Küçük yaşlardan itibaren okumaya ve yazmaya çok meraklıydı. Çocukluk döneminde farkı şehirlerde ikamet etti. Rasim Özdenören, ilk ve orta öğrenime bir dönem Kahramanmaraş’ta, bir dönem Malatya’da, bir dönem ise Tunceli’de devam etti. Lise mezuniyetinin ardından İstanbul Üniversitesi Gazetecilik Enstitüsü’nü başarı ile tamamladı.




Daha sonra, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni başladı. 1967’de buradan da mezun oldu. 1970’te mesleki hayatına katkıda bulunmak ve yüksek lisans yapmak amacı ile Amerika’ya gitti. Yaklaşık 2 sene boyunca burada kaldı. Daha sonra yeniden Türkiye’ye dönüş yapan Rasim Özdenören, 1971’de Devlet Planlama Teşkilatında uzman olarak göreve başladı. 1975’te Kültür Bakanlığı’nda Bakan Müşaviri olan Rasim Özdenören, 3 sene boyunca da aynı kurumda müfettişlik görevine devam etti.




Daha sonra yazar olabilmek maksadı ile görevinden ayrıldı. 1980’de Kültür Bakanlığı’ndaki görevine geri dönen Rasim Özdenören, 1981’de Yayın Temsil Dairesi Başkanı oldu. Alanında sürekli bir yükselme kaydeden Özdenören, 1984’te Genel Sekreter Yardımcısı, 1988’de ise Genel Sekreter olarak çalışmalar yürüttü. 2004’te ise emekliye ayrıldı.

Rasim Özdenören’in eserleri:

1967 – Hastalar ve Işıklar (Öykü)
1967 – Destanlar ve Işıklar (Deneme)
1973 – Çözülme (Öykü)
1977 – Çok Sesli Bir Ölüm (Öykü)
1977 – Çarpılmışlar (Öykü)
1977 – İki Dünya (Deneme)
1979 – Gül Yetiştiren Adam (Öykü)
1983 – Denize Açılan Kapı (Öykü)
1985 – Müslümanca Düşünme Üzerine Denemeler (Deneme)
1985 – Yaşadığımız Günler (Deneme)
1986 – Ruhun Malzemeleri (Deneme)
1987 – Çapraz İlişkiler-Dış Politika Yazıları (Deneme)
1987 – Kafa Karıştıran Kelimeler (Deneme)
1987 – Yeniden İnanmak (Deneme)
1987 – Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı (Deneme)
1988 – Müslümanca Yaşamak (Deneme)
1988 – Red Yazıları (Deneme)
1996 – Yeni Dünya Düzeninin Sefaleti (Deneme)
1997 – Acemi Yolcu (Deneme)
1997 – Ben ve Hayat ve Ölüm (Deneme)
1997 – İpin Ucu (Deneme)
1998 – Kent İlişkileri (Deneme)
1999 – Kuyu (Öykü)
1999 – Köpekçe Düşünceler (Deneme)
1999 – Yüzler (Deneme)
2000 – Hışırtı (Öykü)
2000 – Ansızın Yola Çıkmak (Öykü)
2000 – Eşikte Duran İnsan (Deneme)
2002 – Yazı, İmge ve Gerçeklik (Deneme)
2002 – Toz (Öykü)
2003 – Aşkın Diyalektiği (Deneme)
2004 – Düşünsel Duruş (Deneme)
2009 – İmkansız Öyküler (Öykü)

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén